Nooit eerder waren de beelden van een U15 match zo contrasterend. Blije gezichten, gebalde vuisten bij elk van de Sportingdoelpunten, het knipoogje bij de rust, de hemel nabij.
Spelers die wenend op de grond blijven liggen, leeg, kapot van ellende omdat alsnog verloren werd. En dat was het, er werd verloren. Plots leek al het goede, dat er weldegelijk was geweest, door jammerlijke individuele foutjes, in het niet verdwenen. Dat is niet het correcte beeld, dat is een eerste reactie, in volle adrenaline stroom, een mengeling van ontgoocheling, gekrenkte trots en 'er met je verstand niet bij kunnen'. Hoe kon dit onze jongens nog overkomen? 3-0 voorstaan en toch nog met 3-4 de boot ingaan, een objectieve schets van de feiten.
GBA wilde er iets van maken, de Antwerpenaren waren scherp die eerste minuten, in elk duel, overal op het veld. Misschien iets te scherp, want al snel moesten de paarse Ratjes naar de noodrem om Preben's doorbreken te verhinderen. Jordy Van Landegem achter de bal en die trok me daar een streep ...de GBA goalie zag hem enkel toen hij de bal uit de touwen haalde. 1-0, Sporting al snel op rozen. Een start die het kon gebruiken, want GBA bleef druk maken. De Sporting defensie maakte het zichzelf wat moeilijk, de bal werd te makkelijk naar Fedric gespeeld in plaats van de oplossing vooruit te zoeken. Maar GBA wist van de twijfel niet meteen gebruik te maken. Stilaan werd Lokeren baas op het veld, en de paarswitten moesten de troepen achteruit roepen. Lokeren was kortbij de 2-0, letterlijk. Sander ging over Preben en slalomde naar binnen maar mikte centimeters over, de meeste supporters zagen de bal er in. Tars brak uit na een mooie dieptepass van Keanu en knalde pardoes op de vuisten van de Beerschot goalie. De mooiste kans kwam er opnieuw voor Tars, de hardwerkende Keanu ging voorbij twee man en bracht schitterend voor, Tars stond teveel achterover geheld en plaatste de bal vanop één meter van de doellijn over. Tot overmaat van ramp speelde trainer Eric ook nog eens Jonathan kwijt, hij tastte naar de achterkant van de bil toen hij een bal wou controleren, Jona zou niet meer verder kunnen. U15 moest de troepen herschikken, en leek even te twijfelen, maar scoorde op een ideaal moment de 2-0. Preben dwong een hoekschop af, Keanu schilderde die netje op het hoofd van de vrijstaande Sander, die kopte de bal beheerst kruislings binnen.
Het werd zowaar ei zo na 3-0, slecht inspelen van de GBA doelman werd door Keanu onderschept, hij zette Jordy tussen twee man weg, Jerommeke zag de doelman uitkomen en poeierde de bal tegen de onderkant van de lat. De bal botste weldegelijk over de lijn, maar het ging zo hard en snel dat we het de ref niet eens kwalijk kunnen nemen dat hij het niet zag. De Beerschotsupporters die aan die kant van het veld stonden beaamden ons vermoeden, pech voor Lokeren, en nog meer voor onze sterkhouder die de laatste vier weken nu al meer het doelhout heeft geraakt dan de touwen. Lokeren moest van het gas, en GBA herstelde het evenwicht in de laatste vijf minuten. Onder impuls van een prima nummer 4 en 8 kwamen er ook kansen maar de afwerking stond niet op punt. Trainer Eric knipoogde even naar ons, dit was goed, niet meer, niet minder.
De tweede helft zou beginnen als de eerste, druk van GBA, de Sportingdefensie bracht zichzelf in moeilijkheden door alweer niet verzorgd uit te voetballen. Maar GBA kon niet tegenprikken. Integendeel, Jelle en Tars zetten een prima combinatie op, Jelle verscheen alleen voor de doelman en plaatste de bal beheerst buiten het bereik van de bezoekende goalie ...3-0 en Jelle het delirium nabij net als zijn maats trouwens want iedereen gunde hem dit doelpunt zo hard, tja vriendschap...het blijft de lijm van ons team.
Lang kon Lokeren niet genieten van de grote voorsprong, Jordy VD liet zich een beetje makkelijk in de val lokken van de aanvaller die gretig over het been ging en penalty. 3-1, Fedric werd de verkeerde kant op gestuurd. En plots ging Lokeren aan het beven, we zoeken nog altijd achter de reden, eentje zou wel het prima voetbal van Beerschot kunnen zijn. Want de Ratten combineerden alleraardigst, hun sterkhouders trokken de partij op hun schouders en sleurden de ploegmaats mee naar voor. Standhouden, Lokeren zou even door de moeilijke periode heen moeten, even adem kunnen halen, maar...
GBA bleef de onuitgegeven Sporting defensie onder druk zetten, een eerste poging, een heerlijke volley na een hoekschop spatte van de paal weg. Het leek niet te gaan lukken tot een misverstand tussen Jordy en Fedric in eigen doel belandde, 3-2. Had niet gehoeven, want er zat geen GBA'er in tien meter omtrek, maar Jordy ging in op de richtlijnen van zijn coach.
Je zag het aankomen, GBA had de Sportingprooi in de hand en zou hem niet lossen. Tien minuten voor tijd, mocht de GBA uitblinker zich tot bij het doel slalommen na slecht ontzetten van onze doelman, 3-3. Alle vertrouwen was nu weg bij Lokeren, de pionnen werden nog herschikt, een gelijkspel was het hoogst haalbare. En zelfs dat was U15 niet gegund. Fedric, de uitblinker van vorig weekend, verslikte zich bij het uitvoetballen en kwam te ver uit zijn doel, een alerte GBA'er velde het verdict, vanop 25 meter rolde de bal, tergend traag over de doellijn. Delirium bij GBA na het eindsignaal, en neem ze het eens kwalijk, ze werden in een uitzichtloze situatie geplaatst maar bleven in eigen kunnen geloven. Een waardevolle les. En onze jongens, tja ...vier individuele fouten, vier tegendoelpunten. Wij wijzen niemand met de vinger, voetballers van veertien of vijftien kunnen, moeten en mogen fouten maken, daar kan je alleen maar uit leren. En onze jongens zitten met z'n allen in een voetbalopleiding, ...toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten