Meteen maar met de deur in huis vallen; U15 is er voor het eerst sinds U11 in geslaagd een punt te halen tegen Standard! Een stunt? Jawel, want 1) Standard is een heuse topper en 2) de mentale tik die ons team vorige week te verwerken kreeg was de zwaarste sinds heel lang. Als je dan naar Luik moet, is de kans groot dat je er kletsen krijgt dat het niet mooi meer is. De supporters deden er alles aan om hun ploeg aan te prijzen bij de voetbalgoden (daarover meer in een later stukje). De jongens zouden alle hulp kunnen gebruiken. De storm die iedereen verwachtte, kwam er niet meteen, Standard nam wel het helft in handen maar dwong niet echt kansen af. De thuisploeg taxeerde de bezoekers en zagen dat Lokeren geen cadeaus wou geven. De Rouches gingen harder op het gas, een eerste (reuzen)kans werd gered door een alerte Fedric. Knap van de jonge doelman! De aanvalsgolven kwamen in een steeds drukker wordend patroon aanrollen, U15 kwam nauwelijks vanonder de druk uit, in de box geraakten onze jongens al helemaal niet. Toen dat wel eens lukte, combineerde Sporting alleraardigst, Keanu, Jelle en Preben zorgden voor de actie, Jordy (ja, alweer Jerommeke) zorgde voor een verrassing van formaat; 0-1! Standard panikeerde niet, maar bleef Sporting geduldig onder druk zetten. U15 ging wel beter voetballen en kon zo verhinderen dat al te veel Standardmen voor onze pot verschenen. Fedric moest wel weer met een prima save reageren op een knap schot. Verder dat die poging kwam de thuisploeg niet, de voorsprong was eerder gevleid maar deed de Lokerse harten zo'n deugd...
Meer nog, de eerste kans na rust was voor Lokeren, Jonathan zette Preben mooi weg maar de thuisgoalie stopte zijn shot. Standard wist meteen hoe de zaken ervoor stonden en ging resoluut in de aanval. Door de roodwitte blitz schoot het goede voetbal er een beetje bij in, vooral van Lokerse kant dan. Onze jongens moesten de Luikenaars langszij laten komen, 1-1 na een kwartier in de 2e helft. Erop en erover dacht de thuisploeg maar onze jongens toonden hun echte karakter, één voor allen, allen voor één. Knokken voor mekaar tot de laatste druppel energie. En U15 slaagde in het opzet, Preben werd foutief gestopt in de zestien, de ref wees resoluut en terecht naar de stip. Captain Arno bracht zijn team opnieuw op voorsprong. Standard had geen tijd meer te verliezen, die dekselse kleine Lokeraars zouden hun feestje toch niet komen verstoren zeker? Pech en Fedric hielden hen nog op achterstand. Fedric bleef baas in een 1 tegen 1 situatie, een tweede poging spatte uiteen tegen de paal. U15 moest alle zeilen bijzetten maar kon niet verhinderen dat de Rouches vijf minuten later alweer langszij kwamen. De thuisploeg had nog tijd genoeg om de overwinning na te jagen en zette alles op alles, Lokeren pompte met een groot hart, en weigerde te verzuipen. De jongens bleven tot de laatste seconden strijden, en waren maar wat blij dat het eindsignaal weerklonk. Maar ze mochten zich fier op de borst kloppen, onder die fréle bast zit een leeuwenhart ... bij allemaal!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten