Eindelijk ...winst

Het heeft lang geduurd, maar onze jongens hebben vandaag een overwinning laten noteren in en tegen Westerlo.  Geen overwinning met glans, maar eentje van de collectiviteit, vechtlust en teamgevoel.  Voetballend was het slechts 10 minuten aardig, maar het niveau ging snel bergafwaarts.  Westerlo had de betere kansen maar werkte slordig af, Jens moest slechts éénmaal echt ingrijpen.  Lokeren ging mee in de fysieke strijd en die was ongelijk, onze lichte brigade had voetballend een oplossing moeten zoeken maar deed het niet.  Veel inzet en strijd, is vaak omgekeerd evenredig aan goed voetbal, ook nu.  Maar ook de thuisploeg kampte met een gebrek aan voetballend vermogen Dus bleef het wat klutsen, veel balverlies, veel fouten, veel spelonderbrekingen. Lokeren mocht zeker al niet klagen van een twijfelende ref.  De thuisploeg ging zich gaandeweg steeds feller ergeren aan de jongedame. Lokeren kreeg in de tweede helft met de inbreng van Tars een bijkomende impuls naar voor en probeerde de thuisploeg op de eigen helft vast te pinnen.  Het werkte, Tars knokte zich voorbij zijn bewaker, een aarzeling in de Westelverdediging liet Jordy VL toe binnen te prikken.  Je zag een last van 500 kg van elke Lokeraar vallen.  Al hadden de bordjes vrij snel gelijk kunnen staan, maar Jens duwde met een ultieme reflex een pegel tegen de paal en zo uit zijn doel.  Westerlo vergat echter verder te voetballen en Lokeren kon de zaak vrij makkelijk onder controle houden. Dankzij een heel sterk centraal duo, waarbij we Senne met heel veel plezier de Oscar van de match toeschuiven.  Onverzettelijk, constant scherp, prima uitvoetballend.  Een goede verdediging kan uiteraard niet zonder dat tikkeltje geluk, Arno kopte een vrije trap op de eigen deklat en kreeg er ook nog een doeltrap voor.  Voetballend werd het er niet beter op maar de tijd speelde in het nadeel van de Westelnaren. Ze gingen heel overhaast te werk en verloren alle overzicht.  En dan moet je het kunnen afmaken.  En nu lukte dat inderdaad voor Lokeren, Tars werd prima aangespeeld door Jordy VL, glipte langs zijn mannetje en maakte cool af, 0-2. Er leek nu wel een last van 1000 kg van de Lokerse schoudertjes af te vallen.  Westerlo was aangeslagen en zorgde enkel nog op vrije trappen voor onrust.  Lokeren wilde zo snel mogelijk van de bal af en hield de meeste druk weg tot aan het eindsignaal. Winst voor onze jongens, en daar hebben ze met z'n allen heel hard voor gewerkt.  Hun beste voetbal hebben ze echter nog niet teruggevonden.