den beijr

De nominatie voor man van de match leek deze week heel goed op die van vorige week.  Nagenoeg dezelfde spelers kwamen ervoor in aanmerking.  Jordy Van Landegem, voor zijn 'beijrewerk op het middenveld, ons centrale duo, Arno en Senne, alweer onberispelijk.  Tars, bijna op een eiland spelend maar alweer gevaarlijk en scorend.  Wij kozen misschien de minst voor de hand liggende maar wel eentje vanuit ons hart. 

Mattis moest tegen Lierse met ongelijke middelen strijden.  Kleiner, fréler, iets minder snel dan zijn tegenstrever (Boris), maar wel met een heel groot hart. Zijn tegenstander troefde hij qua mentaliteit zeker af.  Mattis smeet er desnoods lijf en leden voor, Boris geraakte er nauwelijks voorbij, en als dat dan al zo was dan deed onze ambiancemaker er alles aan om terug te komen. Mattis speelde een heel sterke wedstrijd, en werd door velen onder ons naar voor geschoven als man van de match. Ons buikgevoel zat dus juist.  Mattis toonde dat je nooit mag versagen, nooit met het hoofd tussen de schouders mag starten. Tegenstanders die op papier beter zijn, hebben ook maar twee benen. Mattis heeft het voorbeeld gegeven, eerder deed Keanu dat ook al. Jullie zijn als ploeg dan wel minder groot en sterk dan de tegenstander, een winnaarsmentaliteit zal jullie toelaten de grootte-achterstand te compenseren.  Want groot en sterk worden jullie ook, en voetballen hebben jullie altijd gekund.