We willen niemand op een verkeerd been zetten. Onze jongens verloren vandaag weldegelijk de match tegen de toekomstige kampioen. Maar ze waren met z'n allen kortbij zoveel meer.
Sporting ... euh...ons Sporting, was met veel te veel respect voor Anderlecht gestart. Paarswit had nagenoeg doorlopend balbezit, en waren ze het leer al eens kwijt dan hadden ze de bal al snel gerecupereerd. Te veel balverlies bij Lokeren liet de thuisploeg achter de feiten aanhollen. Anderlecht liep nog voor 20 minuten om waren tot 0-2 uit.
Ondanks het mindere voetbal van onze jongens kwamen ze toch aan kansen. Tars kapte de keeper een keertje teveel uit en kreeg de bal niet voorbij de Anderlecht goalie. Preben mikte één keer voorlangs, een tweede keer zat de paarswitte doelman tussen Prebens voorzetschot en de aanstormende Tars. Eén doelpuntje had een wereld van verschil kunnen maken, maar ... misschien ook weer niet.
Want RSCA kwam overtuigd van zichzelf de tweede helft in. De paarswitte dominantie verdween als sneeuw voor de mooie lentezon. Trainer Eric had in de eerste helft al om meer mentaliteit gevraagd, wel hij kreeg ze ook. Iedereen plooide zich driedubbel, en Anderlecht ging aan het beven. Tars en Preben geselden de bezoekende defensie, Lokeren kreeg kansen maar het vizier stond niet goed gericht of het overzicht ontbrak. Onze jongens voelden wel dat de momentum aan hen was, Sporting ging steeds beter voetballen en dat mondde uit in een prima doelpunt na vijf minuten, Timo heerlijk slim tot bij Preben die niet aarzelde en de doelman het nakijken gaf. Tars was kortbij de tweede nauwelijks vijf minuten later, Jordy borstelde een vrije trap kadergericht, Tars kon er net z'n hoofd niet tegenzetten. Anderlecht vond geen oplossingen, overal op het veld werden de duels door de Sportingboys gewonnen, met als exponenten Mattis en Keanu, niet meteen Lokerens reuzen maar wel bezig aan een reuzenpartij. Sporting ging resoluut voor de gelijkmaker, Anderlecht kreeg het een paar keer benauwd. Net voorbij het kwartier werd Lokeren beloond voor de inzet, linksachter en mede-uitblinker Keanu bleef sterk in het duel, op Anderlecht helft nota bene, Preben ging met het leer aan de haal en speelde in op Tars die heel knap met links binnenprikte. Lokeren leek erop en erover te gaan, maar ging even later op twee gedachten hinken. Doorduwen of het halve mirakel in handen proberen houden. Onze jongens kozen voor het laatste, niet in het minst omdat er al veel energie was gebruikt. Anderlecht kreeg wat hulp vanop het U16 veld, de fysiek sterk nr. 15 sleurde de Anderlechttroepen mee. En Lokeren kreeg alsnog het deksel op de neus, zuur, heel zuur, want onverdiend en nu zijn we echt niet overdreven chauvinistisch. Drie minuten voor tijd geraakte een bal niet weg uit de verdediging, en de overwinning was voor Anderlecht.
Na afloop van de match was de Anderlecht coach de eerste om er zijn troepen op te wijzen, en niet stilletjes ook. ''Vous avez jouez avec un dikkenek comme ça'', en hij zette zijn handen toch wel een tiental centimeter aan beide kanten van zijn hals. RSCA was hier door het oog van een naald gekropen, hij peperde het er zwaar in, en vroeg geheel terecht een applaus van zijn jongens voor Sporting Lokeren.
Daar koop je niets voor wanneer je achterin het klassement staat, we weten het, maar opnieuw heeft U15 bewezen dat het kan voetballen, dat het durft voetballen, ook tegen een topper als Anderlecht. Alle Lokeren supporters stonden de spelers op te wachten voor een rijtje handjeklap, ... fier ...heel fier op wat hun jongens hadden gebracht in die tweede helft, met de juiste mentaliteit, maar bovenal met prima voetbal ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten