Je moest geen kenner zijn om te kunnen inschatten dat de wedstrijd deze morgen niet kon doorgaan. Maar de voetbalbond wilde ook na de zware sneeuwval in het Franstalige landsgedeelte, niet nog een speeldag op voorhand afblazen. Deze morgen doorkruisten zowat alle jeugdteams het hele land, in bijwijlen gevaarlijke omstandigheden, om toch maar op de plaats van bestemming te komen. Om er ter plaatse te horen dat de wedstrijd niet kon doorgaan. Zo stonden onze eigen U11 en U12 teams in Moeskroen, die van Club Brugge verging het nog slechter, zij stonden in Charleroi. Onze jongens hoorden al bij aankomst in Lokeren dat Moeskroen niet kwam opdagen. OK, het zij zo. Al moet de voetbalbond toch even bij zichzelf te rade.
U15 dat al beroep zou doen op Ariën en Simon, hoorde van het niet doorgaan van de U14 wedstrijd. Trainer Eric zag de mogelijkheid om de eigen troepenschaarste (ziekte, blessures en opduikende schorsingspapieren) tegen te gaan en riep bijkomend nog Preben en Sander op om mee te gaan naar Moeskroen. Nog geen man overboord, de U14 boys waren al blij dat ze toch aan voetballen zouden toekomen. De vrolijke bende de bus dus op richting Moeskroen.
Om er bij aankomst vast te stellen dat de plaatselijke parking maagdelijk wit was. Geen auto te bespeuren, Moeskroen stuurde zijn kat, al was die voor de gelegenheid in een hond verkleed. Enkel de poetsvrouw wist te melden dat sinds 11h00 iedereen Futurosport had verlaten. De al veel minder vrolijke bende dus terug op de bus. Na een telefoontje, (thank god for mobile phone), kozen U15 en U16 trainers Eric en Glenn ervoor om een onderling partijtje te spelen in Lokeren, met de goedkeuring van jeugdcoördinator De Malssche.
De ondertussen alweer iets vrolijkere bende, de bus af, richting kleedkamer waar diezelfde jeugdcoördinator opperde dat het toch te laat was om nog aan een wedstrijd te beginnen. Hoeven we te vertellen dat de krachttermen tot ver buiten de kleedkamerdeuren te horen waren. Dat terwijl U17 en U19 wél toestemming kregen tot een onderling matchke. We moeten er zeker ook niet bij vertellen, dat hiervan niemand vrolijk wordt? Behalve Benny en Veerle misschien, onze kantiniers, die in staat zijn de frustraties met een licht alcoholisch toets weg te toveren, al moet je er voor betalen, maar alla tot daar aan toe.
Eén telefoontje naar Moeskroen had iedereen veel tijd, de club geld en wat weet ik nog al meer bespaard. Thank god for mobile phone? You wish!!! De communicatievaardigheden die wij onze onze jeugdleiding al eerder toedichtten, werden nogmaals bevestigd, ze halen wat ons betreft hetzelfde niveau als de broers Verreth ooit haalden in de Pak de poen show. Bedroevend, beschamend en intriest voor iedereen die met Sporting en de Sportingjeugd begaan is, er zijn hart, ziel en onverdroten inzet insteekt en telkens op hetzelfde geklooi stuit. Maar er is hoop voor onze bobo's, de Belgische voetbalbond zoekt nog mensen.
RESPECT voor iedereen die ondanks alles maandag toch weer present is, een training in mekaar heeft gestoken, en weer met volle inzet, de Sportingjeugd wil opleiden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten