Ik wil graag eens weten hoe Kjell omgaat met de gezonde concurrentie die hij nu heeft met Arien ?
Ik zie het eigenlijk niet als een concurrentie,maar als een uitdaging.In het begin had ik het er nogal moeilijk mee,omdat ik vanaf U10 altijd enige keeper was. Maar na een tijdje zijn we vrienden geworden.We proberen elkaar beter te maken tijdens de keepertraining door de lat hoger te leggen en op die manier kunnen we van elkaar bijleren.We hebben elk onze voor-en nadelen , Arien is al een beer van 1m89 en heeft zijn voordelen bij hoge ballen die voor mij dan moeilijker zijn,laag bij de grond is misschien voor mij makkelijker dan voor hem.We hopen beiden blessure vrij te blijven tijdens de 2e ronde zodat we ieder om beurt een goede wedstrijd kunnen spelen voor de ploeg. Dat is volgens mij gezonde concurrentie
Wou je altijd al keeper worden? Wie was je grote voorbeeld en waarom?
Ja ik wou altijd al keeper worden,vroeger vond ik het leuk om gek te doen,te duiken enzo en toen ik nog klein was(3-5jaar)ging ik altijd gaan kijken naar mijn papa die ook in de goal stond en me van alles leerde. Toen wou ik ook gaan voetballen.Maar mijn grootste voorbeeld is toch Petr Chech en Van Der Sar.Daar daar kijk ik zeer veel naar op,ik kijk dikwijls naar filmpjes op “voetbalbeelden”.
Wat moet een moderne keeper allemaal kunnen?
Eigenlijk zo goed als alles wat het spel inhoudt,meevoetballen,coaching...ja zelfs scoren,zoals Bolat en Proto...en vooral ballen uit hun doel houden.
Je bent al sinds U10 bij het team, is de ploeg in al die tijd van mentaliteit veranderd? Schets eens de algemene mentaliteit van de ploeg
De sfeer is er altijd al geweest,toen ik bij het team kwam werd ik direct geaccepteerd,dat vond ik wel leuk. Alleen bij verlies van een wedstrijd is de sfeer er soms uit, we willen altijd winnen. Maar als we winnen dan is er altijd wel ambiance!Ik denk dat mentaliteit wel goed zit ondanks dat er ieder jaar nieuwe spelers zijn,en de concurrentie steeds harder word, maar wij zijn een vriendegroep en dat is onze kracht denk ik. Eigenlijk zijn we een zotte bende.
Hoe beleef jij als keeper een doelpunt van de eigen ploeg? Vier je mee vanop afstand of spurt je het veld op naar de maats?
Ik ben altijd zéér blij als er gescoord wordt,toch blijf ik meestal gewoon rustig en speel de wedstrijd verder. Maar als er gescoord wordt tegen topploegen,dan spurt ik wel eens naar de overkant van enthousiasme. Winnen is natuurlijk altijd leuk maar als we een goede wedstrijd spelen,toch verliezen en onze trainer tevreden is, zijn we het verlies snel vergeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten